گاهی هم میرسد ک دیگر نمیتوانی ادامه ی خودت باشی . وجدانت را به دیار علی چپ ها میسپاری و رها میشوی از هر چه که نامش بند است / دانسته  / اگاهانه

در همین حوالی ست ک میفهمی خدا چقدر سفت و سخت تو را چسبیده . 

دل دل میکنی از نفسی ک مادر ِوجدان است .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد