-/ خاطره ی بیاد موندنی ِ بستنی -2- /-
بلاخره پس از ماه ها دعا و مناجات و التماس , خدا زد پس کله این استاد و ما امشب زود تعطیل شدیم
قدم زنان و با آسودگی خاطر پیش به سوی بستنی نیشکر - حالا بماند که سر راه از نمایشگاه
مبل و لوستر و جواهر فروشی و اینا گرفته تاا فروشگاه لوازم خونگی ام سر زدیم ;;) - !
آقا ِ بهمون گف میتونید شیش تا گوله بستنی انتخاب کنید , منم عین این سرخوشا همینجور
داشتم سفارش میدادم ک یِیهو سر ِ چار تا گوله اون یکی آقا ِ گف بفرمایید خانوم -ینی تموم
شد-137- -/ من -128-
کلی ناراحت ازینکه شاتوتی شُ سفارش نداده بودم شادان و خندون بسمت نیمکت -165- :دی
میلرزیدیم و میخندیدیم و بستنی گوله ای میخوردیم -همون اسمایلی ِ-
خنده دار تر اینکه عالم و آدم نگامون میکردن , حتی یه خانوم ِ گف شما سردتون نیس ؟! مام همچنان سرخوش -165-
پس از پایان بستنی دیدیم نع به جایی نرسید , گوشه دلمونم نگرفت , خیلی خوشحال تر رفتیم
به آقاِ گفتیم بازم میخوایم ;;) -64- , آقا ِ با نیش ِ باز گف بگید چی میخواید
اینبار دیگه شاتوتی سفارش دادم -همون اسمایلی ِ- :دی
بستنی به دست , پیش به سوی مترو قلهک , وسط راهم جلو بیمارستان توقف برای به آخر
رسوندن بستنی :دی
انقد خندیدیم که هر دو به سرفه کردن افتادیم , پیشنهاد دادم بریم ذرت بخوریم , بهدش اون گف نع
دیگه جا ندارم -137-
قول گرفتم سه شنبه بریم ذرت بخوریم ;;)
خیلی خوش گذشت خیلی حال داد
خدایا قدّ ِ خوشمزگی ِ گوله های بستنی شکرت :ط
امممم : شما فک کن این پست به تاریخ دیشب نوشته شده :دی
+عکس
خداروشکر : )
هــوم , خـداروشکـر :×