درهم خمیده
آنگاه ک نتوانستی بیایستی ، برو ! / از کجا . به کجا .
/ غبار ِ لولیدن ِ نفس - به مثابه گردباد بر تن ِ رنجور ِ کویر - بر پهنه ی جان . /
زمستان ِ کویر ؛ رفتن خواهد .
رفتن باید .
رفتن باید .
رفتن باید .
مرگ
قلب من بهونه داره
میدونی
حالم اینروزا
بدتر از همس
آخه هرکی رسید
دل ساده ی من رو شکست
قول بده ک تو
از پیشم نری
واسه من دیگه عاشقی
جاده ی یک طرفه س
برا هیشکی اینقد ناراحت نشدم ک برا مرتضی پاشایی شدم
خدایا !!!
بیامرزش .
همین
بلوچ ها
بعد از اینکه خواندم : " بلوچها ذاتاً آدمهای آرام و کم هله باشی هستند . خوی شتر را دارند . کم مینالند و زیاد بار میبرند و بسیار راه میروند . خود ِ شتر . اما هرگز به اندازه ای که خار گیر ِ شتر میآید ، نان و دانه ی خرما گیر ِ آنها نمیآید . "
به این فکر افتادم ک پدران مادران ما اصالتاً بلوچ اند یا ک اُشتُر ؟!
ربط ِ بیربطی ست اما
فکر را ک نمیشود مهار کرد .